Kenangan dari Ayahanda

Ayah meninggalkan kami semua buat selamanya pada 29/9/2011 di usia 87 tahun lebih. Salah satu peninggalan beliau ke tangan saya ialah sebilah parang sembelihan. Ayah mempunyai beberapa bilah parang sembelihan kerana beliau merupakan tukang sembelih dan semua parang tersebut diagihkan kepada adik-beradik sebagai bahan kenangan.

Parang ini kelihatan agak lusuh. Sarungnya hampir terbelah dua dan terpaksa diikat dengan tali. Namun masih elok untuk digunakan. Sarung dibuat daripada kayu (tak tahu jenis apa) dan terdapat ukiran yang ringan (tak penuh). Hulunya juga diperbuat daripada kayu. Panjang bilahnya sekitar 13 inchi. Bentuk bilahnya bersesuaian dengan kegunaannya sebagai parang sembelihan di mana bahagian hirisan (mata yang dekat dgn hulu) agak menonjol. Sekiranya parang digunakan untuk kerja lasak seperti memangkas, membelah dan menakek, bahagian tengah mungkin lebih menonjol. Pada bilahnya terdapat tulisan K.S.O dan KP yang ditempa. Mungkin merujuk kepada pembuatnya.

Bila saya renung parang ini, terkenang saya suasana kampung di waktu kecil. Boleh dilihat setiap lelaki pasti ada parang yang tergantung di pinggangnya atau pada basikalnya (jika agak panjang). Kepentingan parang dalam kehidupan masyarakat melayu tradisi tidak dapat dinafikan. Namun kini jasa parang hampir dilupakan disebabkan pola cara kehidupan yang berubah.  Parang merupakan satu alat pemotong yang amat penting. Tidak keterlaluan jika ianya dikatakan Alat Serba Guna (multi-purpose tool) pada kehidupan melayu tradisi. Ianya akan dibawa kemana-mana  dan digunakan untuk  mengupas and membelah kelapa sehinggalah kerja-kerja diladang.

Diharap blog ini dapat memberi maklumat mengenai parang serba sedikit untuk mengekalkan kesinambungan Parang sebagai Alat Serba Guna Melayu tradisi.